بازگشت

 

تنها یک واژه سه حرفی است اما

                                  یک دنیا حرف برای گفتن دارد ....

پدر را می گویم 

پدری که یک دنیا بردباری است

                              یک دنیا حمایت

                                          یک دنیا تلاش

من دنیایم را با دنیا عوض نمی کنم 

 

بازگشت...

 من تو را آنگونه که هستی دوست می دارم نه آنگونه که باید من از تو رویای نداشته هایم را نمی خواهم                              من از تو، تو را می خواهم و بس                                           خود بازگشت...

 چند سالی است کوله پشتی گوشه پستو خاک می خوردباید یک روز آن را تمیز کنم، باید یک روز آن را خالی کنم و دوباره مرتب بچینمکوله ام را که باز می کنم پر است ازنصیحت های پدر، ترانه های مادر                   بازگشت...

 

جاده عشق بی انتهاست ...

                             اما

                                   پر است از سنگلاخ و پرتگاه 

 

بازگشت...

 

باران ببار

باران ببار و ذهن خسته ام را نوازش کن

            ببار و روح مجروحم را مرهمی باش

                 ببار و جسم فرسوده ام را جلایی تازه بخش

                                  باران ببار 

 

بازگشت...

 

چهارده سال داشت و دیگر هیچ ...

کودک برای رسیدن به نان، جانش را کف دستش گذاشت 

    اما

                جانش از دستش افتاد، چون دستان کوچکی داشت 

 

پ. ن. به یاد کودک چهارده ساله ای که به علت کولبری جانش را برای نان داد.

 

بازگشت...

 

دانه های لاجوردی تسبیح زیر انگشتان مادربزرگ به آرامی حرکت می کنند ...

            خوش به حال دانه های تسبیح 

                             که مدام دست نوازش مادربزرگ روی سرشان است

 

بازگشت...

 

من یلدا را دوست ندارم 

یلدایی که به خاطر آن باید کمی بیشتر منتظر دیدن خورشید باشم .... 

 

بازگشت...

 

مادرم قلبش درد می کرد، از وقتی یادم هست قلبش درد می کرد.

باید قلب دیگری به پیوند می شد، یک قلب سالم

پدرم ذهنش همیشه درگیر بود، پولی برای عمل پیوند نداشت.

من آن روز را هرگز فراموش نمی کنم

روزی که تلفن دو بار پشت سر هم زنگ خورد

زنگ اول، قلبی برای اهدا پیدا شده بود

زنگ دوم، پدر دیگر نبود، در یک تصادف مرگ مغزی شده بود ....

 

بازگشت...